Jak wykonać test na obecność antybiotyków w mleku?

Z biegiem lat średnia produkcja mleka w Polsce ulega systemicznemu wzrostowi, a do końca 2019 roku jego ilość wynosiła 14 089,9 mln litrów. Weryfikacja jakości higienicznej mleka jest więc bardzo ważnym aspektem dla dalszego przetwórstwa. W laboratoriach lub punktach odbioru dokonuje się regularnych kontroli pod kątem pozostałości antybiotyków oraz innych substancji mających wpływ na hamowanie wzrostu bakterii. Niewłaściwie stosowanie się do zaleceń weterynarza oraz nieprzestrzeganie okresu karencji może doprowadzić do wielu negatywnych czynników oraz kłopotów dostawcy.

Substancje hamujące mają negatywny wpływ na zdrowie człowieka i są przyczyną strat ekonomicznych, dlatego ważne jest przeprowadzenie kontroli dostępnych próbek. W jaki sposób to zrobić?

Szybki test na wykrywanie pozostałości antybiotyków w mleku

Oferowane na rynku szybkie testy paskowe służą do wykrywania różnych grup antybiotyków w mleku surowym w oparciu o technologię immunochromatografii. Jedno badanie trwa zaledwie kilka minut i wykonywać je można w dowolnym momencie – zarówno przez pracownika laboratorium zakładu mleczarskiego, jak i kierowcę cysterny w chwili odbioru mleka od dostawcy. Z testów mogą skorzystać także sami hodowcy, którzy zechcą na własną rękę sprawdzić stan surowca przed sprzedażą do mleczarni.

Testy firmy Bioeasy pozwalają przeprowadzać badania na mleku surowym od krowy, bawołu, owcy, kozy czy klaczy. Idealnie sprawdzają się także w przypadku mleka pasteryzowanego, pełnotłustego oraz mleka w proszku. Dostępnych jest kilka zestawów umożliwiających wykrycie i różnicowanie takich grup antybiotyków jak Beta-laktamy, Tetracyklina, Cefaleksyna, Sulfonamidy, Streptomycyna, Chloramfenikol, Alfatoksyna i inne.

Cały proces badania składa się z kilka kroków. Do jego przeprowadzenia niezbędne jest posiadanie inkubatora, aby podgrzać próbkę mleka do odpowiedniej temperatury. Niewielkie i przenośne urządzenia do inkubacji w temperaturze 40 ± 2 °C udostępniamy także w naszej ofercie.

1. Przy użyciu pipety należy pobrać 200 μl próbki mleka, a następnie przenieść ją do mikrostudzienki z odczynnikiem. Zawartość dobrze wymieszać pobierając oraz wypuszczając całą zawartość studzienki od 5 do 10 razy.
2. Umieścić pojemnik w inkubatorze i inkubować próbkę przez *3 minuty w temperaturze 40 ± 2 °C.
3. Po zakończeniu pierwszej inkubacji należy umieścić koniec paska testowego w mikrostudzienkę, a następnie całość poddać drugiej inkubacji w temperaturze 40 ± 2 °C przez kolejne *5 minut.
4. Ostatnim krokiem jest wyjęcie pojemnika z inkubatora i delikatne usunięcie wierzchniej warstwy z paska na dolnym końcu.

Uwaga: Czas inkubacji jest różny dla poszczególnych grup antybiotyków. Jako przykład powyżej zawarto czas dla testów na wykrywanie pozostałości Beta-laktamów oraz Tetracyklin. Przed przystąpieniem do badania należy zapoznać się z instrukcją obsługi dołączoną do zestawu.

Teraz należy przystąpić do odczytu wyniku. Można to uczynić na dwa sposoby – poprzez odczyt wizualny za pomocą wzornika lub odczyt automatyczny przy wykorzystaniu specjalnych czytników.

Każdy pasek podzielony jest na kilka linii. Należy upewnić się, czy pojawia się górna linia Kontrolna – (linia C). Jeśli jest ona widoczna, trzeba porównać intensywność koloru linii Testowej (linia T) oraz linii Kontrolnej. Jeżeli:

Na życzenie klientów udostępniamy specjalne wzorniki pomagające w odczycie wyników.

Dokładna analiza składu chemicznego mleka w laboratorium

Poza obecnością antybiotyków oraz substancji hamujących w laboratoriach wykonywanych jest szereg innych badań na mleku. Każda pobrana próbka testowana jest pod kątem liczby komórek somatycznych, liczby komórek bakteryjnych, a także punktu zamarzania.

Celem ostatniego pomiaru jest wykrycie ewentualnych prób zafałszowania mleka, czyli umyślnej zmiany jego składu chemicznego lub właściwości poprzez np. dodanie wody. Tego rodzaju testy przeprowadzane są zazwyczaj przy pomocy krioskopu termistorowego pozwalającego w bardzo szybki i dokładny sposób określić punkt zamarzania mleka surowego oraz ilość dodanej do niego wody. Niektóre składniki mleka występują w formie roztworu rzeczywistego, co powoduje, że ich temperatura zamarzania różni się od temperatury zamarzania wody. Krioskopia ma na celu określenie tego punktu w oparciu o stężenie zawartych w mleku cząstek oraz ilość rozpuszczonych substancji.